تقدیم:سمانه ی آرام..

مثل دریا... مثل کوه

می ترسم روزی

توی شیشه ی قهوه ای

یا در خشاب قرص ها ببینمت

دلال ها تو را شناخته اند

مسکن درد های من...

دوستان سلام! اشعاری که در ادامه برای شما می نویسم یک روند حاضر جوابی جالب و شیرین رو طی می کنه. امیدوارم لذت ببرین

حافظ:

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

امیر نظام گرّوسی در جواب حافظ:

اگر آن کرد گرّوسی به دست آرد دل مارا

بدو بخشم سر و دست و تن وپا را

جوان مردی بدین باشد که ملک خویشتن بخشی

نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

دکتر انوشه روانشناس معروف:

اگر آن مهرخ تهران به دست آرد دل ما را

به لبخند تَرش بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشم

نه بر آن مه لقای ما که شور افکنده دنیا را

و حالا...

من:

اگر آن یوسف کنعان به دست آرد دل مارا

به خَمّ ابرُوَش بخشم جهان نور و حورا را

سمرقند و بخارا نیست منزلگاه یار ما

درون باغ رضوان برگزینم خانه ی او را

پ.ن:بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند          هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود